Op vrijdagavond 4 oktober 2024 kwamen mensen van diverse achtergronden samen bij de Vredesboom in Zoetermeer voor de bijeenkomst “Geloven in Vrede”. Dit evenement markeerde een jaar van wekelijkse momenten van verstilling en bezinning, waarin mensen elkaar ontmoetten om een krachtig signaal af te geven: wij geloven in vrede, ondanks de uitdagingen die we onderweg tegenkomen.
Een mooi moment van de avond was de bijzondere ontmoeting met Iris, die het initiatief ‘Zing het Gebed van de Moeders’ heeft overgenomen in Zoetermeer van Christa Vis. Elke week brengt Iris mensen bijeen bij de Vredesnaald om gezamenlijk naar de Vredesboom te wandelen, begeleid door vredesliederen. Deze avond werd dit muzikale moment van verbondenheid afgesloten met een indrukwekkende stilte, waarin iedereen even stilstond bij de kracht van samenkomst en vrede.
Astrid Izelaar, van POTM Utrecht, droeg vervolgens de ontroerende ‘Ode aan de Vrede’ voor. Haar woorden brachten een moment van diepe reflectie en herinnerden ons eraan hoe belangrijk het is om ons actief in te zetten voor vrede, zelfs wanneer het moeilijk is.
De avond begon met een inspirerende toespraak van Shamier Madhar, voorzitter van het InterLevensbeschouwelijk Overleg Zoetermeer (ILOZ). Shamier sprak over de noodzaak om samen te komen en bruggen te bouwen, en hoe, ongeacht onze verschillen, we moeten werken aan een gezamenlijke toekomst van vrede en harmonie. Hij benadrukte dat vrede niet alleen een passieve wens is, maar iets waarvoor we actief moeten strijden in ons dagelijks leven.
Na Shamier sprak Margot Kraneveldt, Ambassadeur van Vrede ILOZ. Zij deelde een krachtige boodschap over de kracht van hoop, zelfs in de donkerste tijden. Ze verwees naar de woorden van Elie Wiesel, die als tiener de verschrikkingen van de Holocaust overleefde, maar ondanks alles hoop bleef houden. Margot citeerde Wiesel: “Ik geloof in God, ondanks God. Ik geloof in de mensheid, ondanks de mensheid. Ik geloof in de toekomst, ondanks het verleden.” Deze woorden raakten ons allemaal, gelovig of niet, en Margot riep ons op om, net als Wiesel, onze krachten te bundelen voor een vreedzame toekomst, ondanks de obstakels die we onderweg tegenkomen.
De avond eindigde met een sterk gevoel van verbondenheid en hoop. Samen geloven we in vrede, en samen zullen we blijven werken aan een vreedzame toekomst.